Thursday, February 18, 2010

അമൂല്യം

അങ്ങനെ 5 മാസക്കാലത്തെ കാത്തിരിപ്പിനു ശേഷം ഇന്നലെ എനിക്ക് ലൈബ്രറിയില്‍ നിന്ന് ഡാന്‍ ബ്രൌണിന്റെ ദി ലോസ്റ്റ്‌ സിംബല്‍ കിട്ടി. ഈ കാത്തിരിപ്പു എന്റെ excitement കുറച്ചു എന്ന് തോന്നുന്നു.
എന്നാലും ഡാന്‍ ബ്രൌണിന്റെ മറ്റു പുസ്തകങ്ങള്‍ പോലെ ഇതും എനിക്ക് ഇഷ്ടമാവും എന്ന് തന്നെയാണ് പ്രതീക്ഷ.

കണ്ണനു പരീക്ഷ ആയിരുന്നു ഇന്നലെ. പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ നന്നായി എഴുതാന്‍ പറ്റിയില്ല എന്നുള്ള വിഷമം മാറ്റാന്‍ ഒന്ന് നടക്കാന്‍ ഇറങ്ങിയതായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍.  ലൈബ്രറിയില്‍ പോയി ലോസ്റ്റ്‌ സിംബലും എടുത്തു നടന്നു നടന്നു അവസാനം എത്തിയത് സിനിമ തിയേറ്ററില്‍ ആയിരുന്നു. 2 options ഉണ്ടായിരുന്നു. പ്രെഷ്യസും മൈ നെയിം ഈസ്‌ ഖാനും. കുറെ നേരത്തെ തിങ്കിംഗ് -നു ശേഷം പ്രെഷ്യസ് കാണാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. മൈ നെയിം ഈസ്‌ ഖാനും കാണണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതെന്തായാലും വേറൊരു ദിവസം നോക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു. പക്ഷെ ഇപ്പൊ എനിക്ക് തോന്നുന്നു പ്രെഷ്യസ് വേണ്ടായിരുന്നു. കണ്ടിട്ട് ആകെ വിഷമമായി. അവിശ്വസനീയം .  ഇത്രയും bad life ഒക്കെ അനുഭവിച്ചു കുറച്ചുപേര്‍ ജീവികുന്നുണ്ട് എന്ന് വിശ്വസിക്കാന്‍ തന്നെ പ്രയാസം.

അമേരിക്കയിലെ ആഫ്രോ അമേരിക്കന്‍സിനെ കാണുമ്പോള്‍ വളരെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിതം ആസ്വദിച്ചു ജീവിക്കുന്നവര്‍ എന്നാണ് എനിക്ക് എപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുളത്. കുറച്ചു നല്ല കൂട്ടുകാരെയും കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് ആ കമ്മ്യൂനിടിയില്‍ നിന്നും. വളരെ നല്ല മനുഷ്യര്‍. പക്ഷേ കുറച്ചു പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഒക്കെ ഉണ്ടെന്നും കേട്ടിട്ടുണ്ട്.  അമ്മ മാത്രമുള്ള കുട്ടികള്‍. അച്ഛന്‍ ആരാ എന്ന് അറിയാത്തവര്‍. അച്ഛന്‍ ഉള്ള വീടുകള്‍ വളരെ കുറവാണെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഞാനീ പറയുന്നത് ഒരു പ്രത്യേക പ്രദേശത്ത് ജീവിക്കുന്ന ആഫ്രോ അമേരികന്‍ കുടുംബങ്ങളെ കുറിച്ചാണ് കേട്ടോ. പക്ഷേ ശരിക്കും പ്രഷ്യസ് മൂവി പറയുന്നത് പോലെ ഇത്രയും ഭീകരവും ദയനീയവും ആണ് അവരുടെ അവസ്ഥ എന്ന് ഞാന്‍ ഒരിക്കലും ചിന്തിച്ചിട്ട് പോലുമില്ല. മൂവിയില്‍ drugs പ്രശ്നങ്ങള്‍ പറയുന്നില്ല. പക്ഷേ അതാണ് അവിടത്തെ മറ്റൊരു വലിയ പ്രശ്നം എന്നാണ് കേട്ടിട്ടുള്ളത്. എന്തായാലും സിനിമയിലെ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ അവസ്ഥ ആര്‍ക്കും ഉണ്ടാകാതിരിക്കട്ടെ എന്ന് ഞാന്‍ ആത്മാര്‍ഥമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

സിനിമയ്ക്ക് മുന്‍പ് കുറച്ചു സമയം ഉണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ചല്ല ഏകദേശം ഒരു മണിക്കൂര്‍. ഇറ്റാലിയന്‍ ഫുഡ്‌ കോര്‍ട്ടിലെ പിസയും ഐസ് ക്രീമും കഴിച്ചു. കുറേ നാളായി ഞങ്ങള്‍ ഒരു ഹെല്‍ത്തി ഈടിംഗ് മോഡില്‍ ആയിരുന്നു. പക്ഷെ ജങ്ക് കഴിക്കുന്ന ഒരു സുഖം ...പ്രത്യേകിച്ചും എന്തെങ്കിലും കുഞ്ഞു വിഷമമൊക്കെ ഉണ്ടെങ്കില്‍ ഇത്തിരി മൂഡ്‌ ഓഫ് ആണെങ്കില്‍ ..surprisingly എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട് ജങ്ക് ഫുഡ്‌ നമുക്കു കുറച്ചു സന്തോഷം ഉണ്ടാക്കി തരുമെന്ന്. ഹി ഹി. സത്യമായിട്ടും ഇതു ഞാന്‍  ജങ്ക് കഴിക്കാന്‍ കണ്ടു പിടിച്ച ഒരു excuse അല്ല കേട്ടോ.
ലോസ്റ്റ്‌ സിമ്പല്‍ ഞാന്‍ വായിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. എന്താന്നറിയില്ല ഡാവിഞ്ചി കോഡ് വായിച്ച ഒരു excitement ഇല്ല. ഡാവിഞ്ചി കോഡ് ഒന്നര ദിവസം കൊണ്ട് ഞാന്‍ വായിച്ചു തീര്‍ത്തിരുന്നു. ഇത് അത്രയും ഫാസ്റ്റ് ആയി ചെയ്യും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല.  ബ്ലോഗ്‌ ഇത്രയും മതി. ഇനി ഞാന്‍ ഉറങ്ങട്ടെ അല്ല ബുക്ക്‌ വായിക്കാന്‍ പോട്ടെ.

7 comments:

  1. ennittu lost symbol ishtappetto? enikathra ishtaayilla.entho.pakuthi aayappazhekkum nirththi.
    nalla post tto.:)

    ReplyDelete
  2. My name is Khan-കാണേണ്ട ചിത്രമാണ്-അതുപോലെ വായിക്കേണ്ട ഒരു ബുക്കാണ്-Thousand Splendid Suns[by Khaled Hosseini]-an Afghan novel

    ReplyDelete
  3. sayanora,

    lost symbol 10 chapters aayitte ulloo...ithu vare ishtamayittundu...enthukondo puzzle solvings, symbols, mythology okke ishtamulla vishayangala...nokkatte..

    ReplyDelete
  4. sayanora,

    post istamayathil othiri santhoshamtto.. :)

    ReplyDelete
  5. jyo,

    My name is Khan enthayalum kanunnundu..

    Thousand Splendid Suns -um vayikkan shramikkam. lost symbol kazhinjal adutha choice ithu thannayavatte..

    thank you so much for comment and suggestion of book.. :)

    ReplyDelete
  6. ..
    ഞാനീ നാട്ടുകാരനല്ല :D
    ..

    ReplyDelete
  7. ..
    പക്ഷെ, ജീവിതത്തിന് എന്ത് നിറം ഭാഷ വായു..
    എല്ലാം ഒന്നെന്നെ
    ..

    ReplyDelete